Niechęć do jedzenia, wybiórczość, odrzucanie nowych smaków. Te codzienne trudności mogą prowadzić do realnych niedoborów, w tym żelaza, niezbędnego dla prawidłowego wzrostu i rozwoju.
Podczas tego wykładu otrzymasz praktyczne wskazówki, jak radzić sobie z niejadkiem, jak wzbogacić dietę nawet przy ograniczonej liście akceptowanych produktów i jak wspierać dziecko, nie wywołując presji przy stole.
Dowiesz się również, jakie produkty są najlepszym źródłem żelaza, jak wspomagać jego wchłanianie oraz jak zachęcać dziecko do jedzenia w sposób naturalny i wspierający relację z jedzeniem.
1. Po jakim czasie mija wybiórczość pokarmowa? Kiedy trzeba zacząć się martwić?
Wybiorczość pokarmowa może być przejściowa, ale nie musi. Dużo zależy od tego czy my, rodzice, będziemy w tym okresie wspierać dziecko w tym, by jego dieta nie bazowała tylko na wybranych i lubianych produktach czy też nie. Jeśli nasz maluch akceptuje niewiele produktów i je właściwie tylko je, a nie ma możliwości oswajania innych produktów – tych mniej lubianych – dajemy my sygnał, że to jest prawidłowe zachowanie. Jeśli jednak dajemy dziecku możliwość, by przekonało się do innych produktów, smaków, nawet jeśli spotyka się to początkowo z niechęcią z jego strony, to jest duża szansa, że wybiorczość pokarmowa minie.
2. Czy jest szansa, że neofobia lub wybiórczość kiedyś minie?
Neofobia żywieniowa i wybiorczość pokarmowa to nie to samo. Neofobia to naturalny etap w rozwoju dziecka pojawiający się zwykle ok. 2.-3. roku życia wynikający w dużej mierze z rozwoju poczucia autonomii i chęci decydowania o sobie, który często mija samoistnie. Wybiorczość wynika często z tego, że wachlarz produktów w diecie dziecka jest wąski przez dłuższy okres czasu. Natomiast zarówno neofobia jak i wybiorczość mogą minąć, szczególnie przy wsparciu rodziców i opiekunów. Trudno określić czas, bo jest to kwestia indywidualna, ale neofobia w większości przypadków mija do ok. 6.-7. rok życia, wybiorczość pokarmowa może utrzymywać się dłużej.
CHIESI/AWA/ALL/2025/10/13
